uzaklarda ararken bi ses duydum derinden
yakınlaştı sonra
takıldım tam düşerken tuttu bir el elimden
devam ettim sonra
yalnızlığıma ağlarken
uyandım ben aniden
hepsi burda şimdi
bütün insanlar
senle ben ve senle ben
belki bu son gün
dostça kal gitmeden
omuzunda ağlarken
ruhu aktı teninden
çaresizdi sonra
yeni bir gün başlarken
güneş battı aniden
karanlık şimdi
yalnızlığıma sığınırken
bi ses duydum derinden
herkes burda şimdi
bütün insanlar
senle ben ve senle ben
belki bu son gün
dostça kal gitmeden
ne oldu şimdi
senle ben ve senle ben
belki bu son gün
dostça kal gitmeden