Kaniza, Steel 440, Totem και Ξενιστής
γιατί ποτέ δε φτάνει μόνο ένας
Μπορεί κάτω απ’ τη σκηνή να υπάρχει ο φύλακας άγγελος
αλλά πάνω στη σκηνή πάντα υπάρχει
φυλακισμένος διάολος.
Σας έχω δει στα πιο παράξενα και όμορφα μέρη
κι εγώ από χωριό στο Κιλκίς ως το Ρόδον
εδώ μένουμε εδώ λοιπόν
Πάμε πιο δυτικά ήρθα εκεί να δω
και ήταν όλα ασφυκτικά ουσιαστικά κι ονειρικά
μεγάλα τα μικρά και στη σκηνή να κάνεις γέλια ξανά και ξανά
Είδα και άλλους που τους ξέχασα συγχώρα με
μα χρέωσε με κι έμενα ευθύνες, το `παμε
Μέσα σε κάποιους κυριάρχησε ο φλώρος
και ο lowbap πολεμιστής τώρα hip hop τενόρος
Eγώ κρατάω από Κομοτηνή, Πετρούπολη και Χίο
Όλες εκείνες τις φωνές που δε χρειάζονται ψυγείο
Κράτα Μc's που έχουν τη δικιά τους αλήθεια
και ραπάρουν στη σκηνή τα παιδικά τους παραμύθια
Κρατάω τα λόγια μόνο, δε με νοιάζουνε τα άτομα
κι ας κλείνουνε τα μάτια κι ας κοιτάζουν το πάτωμα
κι ας κάνουν στη σκηνή εγκλήματα
κι ας ραπάρουν συνεχώς με τσιτάτα και συνθήματα
Εγώ μένω, γουστάρω κι επιμένω να βλέπω διάολο φυλακισμένο
Ρε δε με νοιάζει από που ήρθες
με νοιάζει μόνο τι λες
κι αν αύριο φύγεις θα κρατήσω το χτες
Στον ουρανό, στην κόλαση κι ακόμα παραπέρα
θα’ σαι πάντα για μένα διαμαρτυρία και fiera
Δε με νοιάζει αν σε `φτιαξαν ή το διάλεξες
τραγούδησες, φώναξα, έμεινα, άντεξες
Τώρα ξέρω είμαι lowbap κι επιμένω
σε βλέπω διάολο φυλακισμένο.
Σ’ έχω πιάσει να φωνάζεις από πάνω απ’ τη σκηνή
μα οι φωνές μας βγαίνανε πιο δυνατές και σε καλύπτανε
Όμως αυτό σου έδωσε κουράγιο και συνέχισες
Δεν έφυγες στιγμή και μας έδειξες
το Ντίξον, το Λονδίνο και το Μπρούκλιν
Στο δρόμο του σε όλο τον πλανήτη το lowbap δεν είναι μόνο του
Μόνο που κατάλαβες φτάνει και να μην είπες κουβέντα
Όσα ειδές στη ματιά μου κράτησε τα
Κρατάω κι εγώ ότι βγήκες στη σκηνή
με παντόφλες και κάλτσες και με παράξενες γκριμάτσες,
ότι έκοψες όλες τις περίεργες φάτσες
κι ότι έπαιρνες τρελές, τρελές ανάσες
Κάποτε σε άκουγα κι ούτε που φανταζόμουνα
ότι μαζί σου στη σκηνή μια μέρα θα βρισκόμουνα
Τι κι αν οι μισοί δεν καταλάβαιναν τι λες
οι άλλοι μισοί που καταλάβαιναν `γιναν μεταφραστές
Τώρα περιμένω την επόμενη φορά
όταν θα είσαι στη σκηνή και με τα μάτια θα ψάξεις
μόνο που θα έχεις το μικρόφωνο στο χέρι
μ’ αφορά όποιος και να’ σαι όταν ξανάρθεις.
Ρε δε με νοιάζει από που ήρθες
με νοιάζει μόνο τι λες
κι αν αύριο φύγεις θα κρατήσω το χτες
Στον ουρανό, στην κόλαση κι ακόμα παραπέρα
θα’ σαι πάντα για μένα διαμαρτυρία και fiera
Δε με νοιάζει αν σε `φτιαξαν ή το διάλεξες
τραγούδησες, φώναξα, έμεινα, άντεξες
Τώρα ξέρω είμαι lowbap κι επιμένω
σε βλέπω διάολο φυλακισμένο.
Kaniza, Steell 440, Totem και Ξενιστής
γιατί ποτέ δε φτάνει μόνο ένας
μπορεί κάτω απ’ τη σκηνή να υπάρχει ο φύλακας άγγελος
αλλά πάνω στη σκηνή πάντα υπάρχει
φυλακισμένος διάολος.