Lieve Jacoba, het regent en de mensen slapen zo diep
En zijn de legende vergeten van God die de wereld schiep
Maar buiten staan geurende rozen en ik, ik zing voor de maan
Lieve Jacoba, het regent en straks moet de wereld vergaan
Ik zing van de maan voor mijn liefde, maar het regent de maan die is heen
Lieve Jacoba, weet jij hoe de maan in het donker verdween
De wind speelt een spel met mijn haren en de mensen slapen zo diep
Lieve Jacoba, het regent en mijn liefde gaat over in griep
Этот текст прочитали 156 раз.