Μη μας χωρίζεις τώρα
που μάθαμε να ζούμε μαζί,
εμείς που τόσο σε αγαπήσαμε
και βάψαμε τα χείλη μας με αίμα
χωρίς να φοβηθούμε
Το όνομά σου συλλαβίζοντας
τη μορφή σου ζωγραφίζοντας
τα πάντα όλα στη γη τα ζήσαμε μαζί,
μα εσύ μας ξέχασες
Μη μας αφήσεις να αθετήσουμε
αιώνιας αγάπης υποσχέσεις
Μη μας αφήσεις αν χαθούμε
σε απρόσωπες παρέες με φαντάσματα
που πριν το τέλος γελάνε
Το όνομά σου συλλαβίζοντας
τη μορφή σου ζωγραφίζοντας
τα πάντα όλα στη γη για μας ήσουν εσύ,
εσύ που μας πρόδωσες
Μη μας αφήνεις τώρα
που κάνουμε μια νέα αρχή,
εμείς που τόσο προσπαθήσαμε
να μείνουμε παιδιά μέχρι το τέλος
μα τώρα κάτι άλλαξε
και τ’ όνομά σου δε θυμόμαστε
τη μορφή σου αποστρεφόμαστε,
για την αγάπη σου αμφιβάλλουμε
και εσύ θέλεις το δάκρυ μας
Κάνε μας καχύποπτους ξανά
κάνε το σάλιο που ανταλλάσουμε γλυκόπικρο ξανά
Κάψε τα ρούχα του θανάτου
που ετοίμασες εσύ για όσα ζήσαμε
εμείς...
Δε σου ζητήσαμε τσιγάρο ή φωτιά
ούτε να έρθεις στο κρεβάτι μας με αγκάθια στα μαλλιά
Δε σου ζητήσαμε αλήθεια, ούτε αγάπη, ούτε λεφτά,
απλά χαθήκανε πολλά