Κική Δημουλά - Η ταχεία ανάρρωση της απληστίας Тексты

Ακούω μεσημεριάτικα το λαχειοπώλη
να προσκαλεί αγοραστές στο γέλιο της τύχης.

Σπρώχνω πιο πέρα την εγρήγορση
μού πιάνει όλο το χώρο και το ρίχνω
σε μια τρελή ονειροπόληση,
αμύθητα πώς θ’ άλλαζε η ζωή μου
αν κέρδιζα ένα
ανισόρροπο λαχείο.

Θα ξαναέχτιζα την πείρα μου με θέα
τους απέραντους κατάφυτους ξενώνες.
Επικλινείς σκεπές να μη λιμνάζουν
θέατρα και δάκρυα κακοκαιρίες ρόλων.

Στους κήπους διάχυτα αγάλματα
κομμωτές της ποικιλίας και της πρόβλεψης.
Αγάλματα νεράκια με την πετονιά ροή τους
να ψαρεύουν όσο θέλουν συντριβάνια.
Μάκρος μυστηριώδες βουβός θαυμαστής
θα παίρνει από πίσω τις άλέες
άηχα θα τις ακολουθεί πατώντας
μέσα στον ίδιο θόρυβο βημάτων που αδειάζουν
εκείνες καθώς προχωρούν. Ώσπου
να τις χάσει ξαφνικά. Θα τού κρυφτούν
σε κάποιο άλλο σχέδιο περιπάτου.

Θ’ αγόραζα λιμάνια αυτοκίνητα ρολόγια ιλιγγιώδη
την κάθε ώρα μου θα `ρχόταν ο δικός της
σωφέρ να την παίρνει. Θ’ αγόραζα
όλη την άγονη γραμμή επιπλωμένη
με καινούργιους επιβάτες
και πολυτελέστατους καπνούς. Θα δρομολογούσα
το πρώτο μακρινό μου εκείνο τραίνο,
νεόνυμψη που ήμουν με ταξίδι
άμαθη στα χάδια των συνόρων
στην αγρυπνία των σταθμών και ξένων τόπων
που τίναζαν απρόσεκτα της ονομασίας τους
την καύτρα στα μάτια της ταχύτητας και φεύγαν.
Wagon lit. Τότε που πρωτοβλέποντας
τον καναπέ να γίνεται κρεβάτι
ταξίδεψα πώς όλα μετατρέπονται
από αναπαυτικό σε αναπαυτικότερο.

Θ’ άρπαζα θα έδιωχνα θ’ ανέβαζα
θα ποδοπατούσα θα φοβέριζα θα σκόρπιζα θα νόμιζα
θα γκρέμιζα και σε τρεις μέρες θα ξανάχτιζα
θα με τρέμαν οι στερήσεις.

Για να μπορέσω έτσι θρασύτατα ισχυρή
ν’ αγοράσω πια την ανάστασή σου.

Σωστά το άκουσες, μη μελαγχολείς,
την ανάστασή σου.

Είδες ποτέ του θαύμα να χάλασε χατίρι
παραμυθένιας τύχης;

Χωρίς παζάρια θα `δινα πίσω όσα κέρδισα
και θα γυρίζαμε πεζή, απίστευτοι στο σπίτι.

Θα ξάπλωνες εκεί, στή συνέχειά σου.
Θα `γερνα κι έγω, διπλανή αμύθητα.
Κι αφού βεβαιωνόμουνα πως έχεις προσδεθεί
καλά πάνω στο σώμα σου
πως κούμπωσες καλά την ασφαλή επιστροφή σου
θα το `ριχνα σιγά σιγά
σε μια τρελή ονειροπόληση,
αμύθητα πώς θ’ άλλαζε η ζωή μου
αν κέρδιζα ένα
ανισόρροπο λαχείο.