Als kind zat ik voortdurend met mijn verfdoos en mijn
kwast
Op de stoep of op de oprijlaan te spelen
Zo heb ik heel wat vellen volgekliederd en -gekrast
En dat is iets wat me nooit is gaan vervelen
Dus dat ik naar de academie wilde, stond wel vast
Want ik kon niet zonder tubes en penselen
Maar waarom dat gezanik over context en contrast
Perspectief en esthetiek en vlakverdelen
De eerste week beviel de academie me nog wel
Toen we leerden hoe je linnen op moet spannen
We maakten wat stillevens in acryl en aquarel
Van een stapel oude keteltjes en pannen
Toen ging het erom spannen bij het eerste naaktmodel
Want ik was niet zo gewend aan blote mannen
En ik kreeg het advies om eerst te schetsen in pastel
Om 'synthetisch formalisme' uit te bannen
"Ja... Jij moet dus op zoek gaan naar een constructief
verband
En daarvoor moet je eerst je zwaartepunt bepalen
Nu laat je veel te veel je vlakverdeling open aan de
rand
En dat is zonde van de strakke vertikalen
Nou... En dat is iets wat heel je compositie overspant
Wat ik dus nooit in zulke kleuren zou vertalen
Bekijk je structureel concept eens van de stoffelijke
kant
Dan is er volgens mij nog best wat uit te halen..."
Ik heb niet eens de eerste periode afgerond
Ik besloot diezelfde dag nog af te haken
Ze waren mij te ernstig, dat was echt niet meer gezond
Dus toen ging ik gekke stripverhaaltjes maken
Van hele gekke ventjes met een hele grote mond
En met armpjes in hun lijf als bonestaken
Enfin, ik vroeg een tekenaar eens wat die er van vond
Die begon het tot de grond toe af te kraken
"Ja... Tekentechnisch ben je sowieso niet consequent
Probeer het ietsje cartoonesker op te zetten
En zorg dat je aan spreadjes en aan modelsheetjes went
Dan leer je beter op je vlakverdeling letten
Nou... Wacht nog maar met rasters tot je ietsje verder
bent
Zoek in je plotje meer de filmische facetten
Vergeet dat grit waarin je onomatopeeen zijn gepend
Wel leuke ventjes trouwens met die gekke petten..."
Hij zei nog dat ik af moest van getextureerd papier
En het stripverhaal als kunstvorm moest bekijken
Hij wees me op Van Straaten, Marten Toonder en Jo
Spier
Tot ik vond dat hij genoeg had staan te zeiken
Ik zei: "De ware strip wordt toch geboren uit plezier
Dat moet je niet met kunst gaan vergelijken"
Nu componeer ik liedjes om vanachter het klavier
Met ware kunst de wereld te verrijken
Ja... In dit ogenschijnlijk simpel liedje merk je pas
Hoe sublimair de thematiek kan zijn verweven
Met een elliptische ritmiek als cyclisch
overgangsterras
Dat modulair in perspectief is weergegeven
Nou... De chute is giromatisch (het staat niet voor
niets in As)
En naar de parallelle frase toe geschreven
Zo lulde ik als kind al over mijn geklieder en gekras
Ik ben ook eigenlijk hetzelfde kind gebleven