Nakarat x2:
Sen ne bilirsin ki ölmeyi?
Nasıl bu kadar acımasız oldun?
Yüreğinden atsanda kalbindeyim.
Her an sana lanet etmek istiyorum.
Verse:
Yıldızlar uzak kalır sevmeye
Beni değiştirip giden sendin
Bu hislerimin sahibi sensin
Kendimden geçiren sensin beni.
Yıllardır yüzüne hasret yaşayıp
Biraz huzur bulmak istedim de
Olmadı bu gemide kalmadın
Tabi namus meselesi aşmış seni
Kan damlasa ne olur?
Ne bilirsin sevmeyi? Kimden gördün bunu?
İlkler değişmez derdin
Hani itler kandırdı mı döndün yolu?
Dikenler batar ayaklarına
Sakın fırtınaya kapılma nolur
Ölmüş varsaymandan belli
Bu defteri kapattık şimdi mazi oldu?
Ben yaşayamam be onsuz diyorum
İşte bizim sonsuzluğumuz.
İlk de benim sonda benim
Elimi neden okadar içten tuttuğunu bilemiyodum
İçimi yaralıyo
Bi doktor bulup öyle gitseydin
Helalin var koştur
Şimdi bi köşede can ver ve aklına geleyim nolur.
Halimi anlar bir tek Rabb
Sen gel ve içeri gir tekrar
İhtiyarlayınca içmicem söz
Sana kalem elimden düşmicek
Düşman müdafaya kalkar kalkmaz
Mürekkep yicek ağzına
Fazla sürmicek
Bitecek bana verdiğin o düşlerde yetmicek
Nakarat x2:
Sen ne bilirsin ki ölmeyi?
Nasıl bu kadar acımasız oldun?
Yüreğinden atsanda kalbindeyim.
Her an sana lanet etmek istiyorum.