Φίλησα την καρδιά σου
το χαμόγελο σου στολίστηκα
μεθυσμένα βήματα έσυρα
στου έρωτα τα μονοπάτια.
Κι ύστερα έφυγες
γίνηκες μια βαθιά μαχαιριά
στο κορμί μου
γεύση θανάτου
καμπάνα της ερημιάς
Κι ύστερα έφυγες
πάει καιρός...
Δε σ’ αναζητώ, δε σε περιμένω
ανασαίνω μα δε χαμογελώ πια.
Περπατώ μα πουθενά δεν πηγαίνω
πάει καιρός...
πάει καιρός που πεθαίνω.
Κι ύστερα έφυγες
γίνηκες μια βαθιά μαχαιριά
στο κορμί μου
γεύση θανάτου
καμπάνα της ερημιάς
Κι ύστερα έφυγες
πάει καιρός...
Этот текст прочитали 564 раз.