Δε σε νοιάζει καθόλου τι περνάω
Για τους δυο μας μονάχα εγώ πονάω
Δε σε νοιάζει αν ζω ή αν πεθαίνω
Και στο σπίτι μας μόνη μου αν μένω
Ξενυχτάς δε σε νοιάζει πια για μένα
Που πονάω και κλαίω κάθε μέρα
Ξενυχτάς και με άλλες πια γυρίζεις
Τη ζωή μας σαν άμμο την σκορπίζεις
Θα ’τανε καλύτερα να μου πεις δε σε θέλω
Από το να χτίζω ελπίδες και να υποφέρω
Σαν σκυλάκι σου πίσω να τρέχω
Καταρρέω και άλλο δεν αντέχω
Ξενυχτάς δε σε νοιάζει πια για μένα
Που πονάω και κλαίω κάθε μέρα
Ξενυχτάς και με άλλες πια γυρίζεις
Τη ζωή μας σαν άμμο την σκορπίζεις
Этот текст прочитали 380 раз.