Ήμουν στη ζωή σου κάτι σαν θρησκεία
τώρα αν φύγεις θα `ναι ιεροσυλία
Σκέψου ξανά πια καθαρά
τι πας κάνας
Τη γροθιά κάνω εγώ σιδερένια
την ψυχή σαν πέτρα σκληρή
για ν’ αντέξω την πίκρα που πήρα
όταν μου `πες πως φεύγεις εσύ
δεν ζητάω από σένα συμπόνια
ούτε θέλω να με λυπηθείς
μόνο λίγο πριν φύγεις ζητάω να σταθείς
και να θυμηθείς
Έλα τώρα πίσω γύρισε πίσω
τον πόνο που έχω να σταματήσω
και έλα τώρα πίσω, γύρισε πίσω
να σ’ αγκαλιάσω να σε φιλήσω
Βάζω στοίχημα τώρα μαζί σου
για όσα κανείς και όσα μου λες
κάθε βράδυ που θα `ρχεται θα `χεις πολλές
τύψεις κι ένοχες