sen diye ağladım sabahlardan akşamlara
sen zehrini bıraktın tertemiz bu yaşamlara
ne halde kalbim simdi bilirmisin nazlı ceylan
sen git seni anlayaman mahluklara derdini yan
ben hala bıraktığım sigaramla teselliyim
sorsan gelip halimi gururumdan cok iyiyim
bil derdi yan cehennem cennet ırmaklarım kuru
neden seven insan ağlar al sana basit bi soru
yalancı sözler gibi uçurumda sarkıyorum
içimden geçenleri ben üstü kapalı söylüyorum
gel köprüler yıkıldı gel dallarım kırıldı
gel saçlarım ağırdı gel azrail çok yokladı..
çıkmalıydın karşıma bu hasretimse bitmeliydi
herşey için bana 1 dakika daha vermeliydin.
ettiğin laflarınla hayatımdan soğusamda
azbi vakit sonra senle aptal aptal gülmeliydim..
mesafeler yıprattı artık belim doğrulmuyor
senin gibi birini mevlam sanki bana buldurmuyor
oysa istediğim bi kaç tutam umut
o kadar şeye rağmen diyorsun ki unut..
beni sevdiğini boşverip yarınları düşündüm
kalk gel bi gün sarıl bana özledim de düşündürüp
sensizken tüm dostlarım üzüntülü
dışım sessiz ama bilsen içim baya gürültülü..
seni bekliyorum kıyafetim hep ütülü
rüyalarıma gelmiyorsun sanki gittin bana küsüp
o kadar özledimki hala aynı sabahtayım
uyandır be tekrardan bal dudaklarınla öpüp...