Jasperina de Jong - Mildred Vink, de multimiljonaire Тексты
In de jaren twintig kwam zij over uit de States
Niemand in Parijs die haar nog kende
Maar dat was maar eventjes want heel erg spoedig reeds
Was zij haast een levende legende
Niet enkel om haar mink
De stenen aan haar pink
De multimiljonaire Mildred Vink
Beschermde jonge kunstenaars
Begaafde jonge kunstenaars
Die geen succes nog hadden bij het grote publiek
En alle schone kunsten
Die deelden in haar gunsten
De letteren, de schilderkunst, toneel en muziek
Kubisten, dadaisten
Moderne componisten
Die konden grote dingen doen omdat ze wisten
Het artistiek experiment
Wordt door de massa steeds miskend
Maar quatre-vingt quatorze Quai Voltaire
Mildred Vink, de multimiljonaire
Tja, zo sprak soms iemand op haar wekelijkse soiree
Wie staat daar te praten met Picasso?
Is dat soms de jonge schrijver Ernest Hemingway?
Eventjes gaan kijken, ja het was zo
Wel wel, zo zo, he he
Is hij haar protege
Dan hoor je nog wel meer van Hemingway
Want onder al die kunstenaars
Is echt talent natuurlijk schaars
Maar wat er van belang is
Mildred ziet het direct
Kijk daar, die jonge jongen
Daar links van Kees van Dongen
Dat is een futurist die Mildred pas heeft ontdekt
Hij maakt heel malle doeken
De zin is ver te zoeken
Wat cirkels en wat hoeken
En de kleuren vloeken
Maar Mildred heeft z'n werk gekocht
Ze vindt het fraai en uitgezocht
En niemand heeft zo'n fijne neus ma chere
Als Mildred Vink, de multimiljonaire
Zij was goede maatjes met de dichter Valery
Die een bundel verzen aan haar opdroeg
En ook met Stravinsky en de schilder Juan Gris
Die zijn schilderijen bij haar opsloeg
Zij kende Jean Cocteau
En ook Andre Malraux
En allen gaf zij sommen gelds cadeau
Vooral toch aan die kunstenaars
Die arme, jonge kunstenaars
Die geen succes nog hadden bij het grote publiek
En heel haar lange leven
Bleef zij voortdurend geven
Aan letteren, aan beeldhouwkunst, ballet en muziek
Geloof me dat het waar is
En als dat een bezwaar is
Dan staat het ook nog zwart op wit
In haar memoires
En in de brieven van James Joyce
Daar staat ook zoiets prachtig moois:
Wij hadden steeds een steun in de misere
Aan Mildred Vink, de miltimiljonaire
Zij was de muze van de ville lumiere
Mildred Vink, de multimiljonaire