Er wordt een man al jarenlang gegijzeld
Ergens in een stille buitenwijk
Van een vriendelijke stad
In een vredelievende stad
Zijn belagers zijn stuk voor stuk rechtschapen
Zachtmoedige mensen
Ze zorgen voor hem als een moeder voor haar kind
Hij krijgt twee keer per dag een warme maaltijd
En alle vruchten van de streek
Ze komen langs om met hem te schaken en te praten
Hij mag alleen niet naar buiten
"Want", zo zeggen de mensen
"We wonen in een vergeten hoekje van de wereld
Maar mocht hier ooit het onheil uitbreken
Dan staan we sterker
In de onderhandelingen"
De gijzelaar rookt een sigaartje
Eens in de maand komt de kapper
En elke keer als die vraagt: "De oren vrij?"
Zegt hij: "Alleen de oren"