Verse 1:
Kimi için ölüm, kimi için hayat
Kimi için para, kimi için zarar
Kimi için onur, kimi için yalan
Kimi için siyah, kimi için kara
Kimi için imzadır, kimi için paraf
Kimi için dünyadır, kimi için araf
Kimi için bollukken, kimide fukara
Bunca dertle yaşlanınca dönüyorsun bi çınara
Her şeyi baştan aldım.
Eğik durma lan başını kaldır
Umutsuzluk ise yeni bir salgın
Ama savaştıkların kana bulandı
Kaç kere çamura saplı kaldın
Ya da kaç kişi sokağın orada kaldı
Ölüm hak vere doğru yoldan olsun koçum
Bir an önce sen topla aklı
Açık olan her şeye kör kalansın ama
Hayat öğretiyor sana gölge dansı
Bırak inadına yaşa deki üstü kalsın
Dünya bir çocuğun düşlediği kadardır
Bazen kısalıyor kilometreler
Bazen tanıyamadığın sesteler
Bazen göremediğin renkteler
Zaten unutabilsem özlemem
Bu yaşam duygu kerhanesi
Kimine yalnızlık kıraathanesi
Yine tükenen bitmiş bir nesil
Değişmeyen solgun ifadesi
Gün geçmiyor gideni aratması lan
Sen hayat boyu düşün hep araftasın he ve
Bu dizelere dökülüyor senin benim gibilerin
Duyulmayan sessiz hikayesi
Nakarat x3:
Uykusuzluk hapsindeyim artık her gece ben
Anlatmaya kalksam hiç halim yok dert heceler
Burjuva manzarasına yetim ise umuda dalıyor pencereden
Kiminin düşü güç para ten, kiminin gözlerinde dert ve keder
Verse 2:
Harcandım artık bittim,
Umudum inancım artık sisli
İnsan karmaşık biraz mistik
Ufak bir tebessüme sevinen bizdik
Sonra beslediler hep korkuları
Korku orduları yürüyor uygun adım
Kiminin derdi arabasının rengi iken
Kiminin stresten kaçıyor uykuları
Zihnim bulanık,
Burada en ufak gülüş sorgulanır
Basit mutluluğumuzun tortuları ile yürüyüp
Sokaklarda yol bulanım
Sen karanlıklarını saç üzerime
Ben öldürdüm tüm korkuları ha
Bide unutma tırnaklarım kir dolu
Her şeyi kazıyarak olduranım ben
Nakarat x2:
Uykusuzluk hapsindeyim artık her gece ben
Anlatmaya kalksam hiç halim yok dert heceler
Burjuva manzarasına yetim ise umuda dalıyor pencereden
Kiminin düşü güç para ten, kiminin gözlerinde dert ve keder