Δεν μπορώ, μικρό μου, δεν μπορώ, τ’όμορφο σου στόμα λαχταρώ,
αχ και πεθαίνω για τα λάγνα σου φιλιά, αλάνικο,
μέσα στη δροσάτη σου αγκαλιά,
αχ και πεθαίνω για τα λάγνα σου φιλιά, χαδιάρικο,
μέσα στη δροσάτη σου αγκαλιά
Μα ‘συ δε μ’άφησες πνοή, μου ‘χεις ποτήσει με φαρμάκι τη ζωή
κι είν’ η χαρά σου να ζηλεύω, να γελάς, χαδιάρικο,
μ’άλλην όταν παίζεις και γλεντάς
κι είν’ η χαρά σου να ζηλεύω, να γελάς, αλάνικο,
μ’άλλην όταν παίζεις και γλεντάς.
Θέλω πάλι, φως μου, μια βραδιά,
μέσα στη δροσάτη σου αγκαλιά,
στην αγκαλιά σου που με κάνει να ποθώ, αλάνικο,
χάνομαι, τρελαίνομαι, μεθώ,
στην αγκαλιά σου που με κάνει να ποθώ, χαδιάρικο,
χάνομαι, τρελαίνομαι, μεθώ.
Μα ‘συ δε μ’άφησες πνοή, μου ‘χεις ποτήσει με φαρμάκι τη ζωή
κι είν’ η χαρά σου να ζηλεύω, να γελάς, αλάνικο,
μ’άλλην όταν παίζεις και γλεντάς
κι είν’ η χαρά σου να ζηλεύω, να γελάς, χαδιάρικο,
μ’άλλην όταν παίζεις και γλεντάς.