şekerden çay demleyip ıhlamurla tatlandırmaya çalıştım kimi kez
diş fırçamın köpurmesını bekledım macun surmeden
üşüten ayazlarda
yeleğimi çıkardım ısınmak ıcın
sanaydı seslenişim duymadın
çorabı eldiven niyetine geçirdim parmaklarıma
çıplak ayak dolaşmak istedim ocak ortasında
oysa ürkekti bedenim güçsüzdü ayaklarım
kosmak değil emeklemeyi bile çok gördüm bedenime nice sevdalı baharda
hoş bir anı olarak kalsın isterdim
şeker yerine tuz kattıgım çayımın acı tadı
oysa şimdi hayatımın parçası
üşüten ayazlarda
yeleğimi çıkardım ısınmak için
ardıma her baktım sahisinden
nafile binbir çaba