Geçirme ömrünü mümin, sakın ki, kîl-ü kal üzre!
Sözün manasını anla, ne yürürsün hayal üzre?
Bu dünyanın süslerine, aman aldanma ey gâfil!
Buna her kim gönül verse, geçer ömrü melâl üzre.
Bir dikkatli nazar etsen, bu dünya ehline canım,
Kazanırlar para daim, bunlar cenk ve cidâl üzre.
***
Bu dünyaya neler geldi, ben diyenler geçüp gitti,
Bilmeli, bu fani mülkü, yarattı Hak zevâl üzre.
Kaçarsan arkandan gelir, kovalarsan yetişmezsin,
Ki, dünya gölgeye benzer, denildi bu misal üzre.
Akıllı olan bir kişi, gönül vermez bu dünyaya,
Düşkün olmaz ondan yana, bilir onu kemal üzre.
Bir kalb dünyaya bağlansa, ibadet zevkini duymaz,
Onunçün Zâti bu şiiri, getirdi hasbihâl üzre.