Κάθεσαι μονάχη,
στου σπιτιού σου τα σκαλιά
με τα χέρια σου στις τσέπες αδειανά
Κάθεσαι κοιτάζεις
τ’ αστέρια τ’ ουρανού
κι όλα σου τα όνειρα
στο φως του φεγγαριού
Θα 'ρθουνε στιγμές
που όλα αυτά που ζεις
θα’ ναι μια ανάμνηση παλιά
Έτσι είν’ η ζωή
προχωράει μπροστά
κάθε μέρα κάτι, καινούριο ξεκινά
κι αν χαμογελάσεις...σου γελά
Στης καρδιάς τα μονοπάτια
θα 'ρθουν μέρες βροχερές
και το γκρίζο της ψυχής σου
θα γεμίσει αστραπές
Όμως κάπου εκεί στο βάθος
θα’ ρθει ο έρωτας κρυφά
και την Άνοιξη θα φέρει
στη ζωή σου ξαφνικά.
Этот текст прочитали 333 раз.