Μακριά σου ζω
τ’ αδιανόητο, το κενό, την απειλή, δε γυρίζει
πια η γη.
Στο φεγγάρι, ανεβαίνουν σκέψεις κι αν τις δεις,
να τρέξεις.
Σε σκοτώνω, σ’ αγαπώ, σε χάνω,
αφού λείπεις ό,τι θέλω κάνω.
Αφού μου λείπεις ό,τι θέλω κάνω,
σε σκοτώνω, σ’ αγαπώ, σε χάνω.
Οι ψευδαισθήσεις με κρατάνε στη ζωή,
πως δε θα μ’ αφήσεις,
τι ωραία πλάνη.
Οι ψευδαισθήσεις, τι ωραία τρέλα, μέσα
χάνομαι, μα θα σε βρω.
Σε σκοτώνω, σ’ αγαπώ, σε χάνω
αφού λείπεις ό,τι θέλω κάνω.
Αφού μου λείπεις ό,τι θέλω κάνω,
σε σκοτώνω, σ΄αγαπώ, σε χάνω.
Έλα...Μακριά σου ζω
τ’ αδιανόητο, το κενό, την απειλή, δε γυρίζει
πια η γη.
Στο φεγγάρι, ανεβαίνουν σκέψεις κι αν τις δεις,
να τρέξεις.