Σαν σκέψη έρχομαι
σαν σκέψη φεύγω
σαν χρόνος φτάνομαι
μα όλο ξεφεύγω...
σαν ύπαρξη βρίσκομαι
και όλο πηγαίνω
μιά γρήγορη κίνηση
και σε κυριεύω...
ρεφρέν
Χάνομαι...
άλλη μια μέρα
με ελπίδες καταπιάνομαι
πάλι με το φως της νύχτας
να μη πιάνομαι
γίνομαι νήμα να με κόψεις
γίνομαι πόνος να με νιώσεις
χάνομαι...
κι όσο αντέχω
να μη βλέπω ότι αισθάνομαι
όλο πιό κάτω θα πηγαίνω
αφού θα ζω ότι δε θέλω
κι απεχθανομαι... θα χάνομαι
Σαν σκέψη έρχομαι
σαν σκέψη φεύγω
γεμίζω συνήθειες
και σε σημαδεύω..
Αγγίζω τ’ ανύπαρκτο
που νιώθω δικό μου
σαστίζω στ’ απίθανο
που χρεώνω εαυτό μου..