Man valt in machine
Vrouw komt onder trein
Skiër in lawine
Zo mag mijn einde zijn
Jongen doodgestoken
Kind verdrinkt in sloot
Man heeft nek gebroken
Zo wil ik ook wel dood
Ik wil niet aan duizend slangen
Oud en ziek en doof en blind
Ik wil niet in een rolstoel hangen
En dat ik brabbel als een kind
Nee, ik hoef niet weg te kwijnen
In verpleegtehuis De Zon
Nee laat mij dan maar verdwijnen
Negen hoog van een balkon
Vliegtuig stort op berg
Drijver valt uit kraan
Natuurlijk, dat is erg
Maar zo mag het mij vergaan
Veerboot is gezonken
Duizend man verdwijnt
Ik heb er zo vaak op gedronken
Het lijkt me echt een prachtig eind
Ik wil de wereld niet verlaten
Na die zware chemokuur
ik wil nog helder blijven praten
Tot mijn allerlaatste uur
Laat de aids mij maar passeren
Ik wil geen tumor in mijn hoofd
Nee, ik hoef niet weg te teren
Ik heb mijzelf vaak beloofd
Dat ik dansend zal verdampen
Op een mooi ontroerend plein
Zonder vreselijke krampen
Zonder angst en zonder pijn
Zonder spijt en zonder tranen
Zonder twijfel, zonder schroom
Zonder God en zonder wanen
Ach zo dood gaan is een droom
Maar de dromen die bedriegen
Ach, mijn lief, hoe ga ik stuk
Ik hoop zoals ik geleefd heb
Pratend, schreeuwend, lekker druk
Ja, m'n lief, hoe mag ik sterven
Ja, m'n lief, hoe ga ik stuk
Ik hoop zoals ik geleefd heb
Dan ga ik per ongeluk
Этот текст прочитали 151 раз.