Op een dag liep ik door de stad
En in de verte opeens zag ik ze ineens lopen
Het was in de buurt van het centrum
Ze zouden daar wel iets moeten kopen
daar liep ie verdomme met mijn vrouw
Nou ja, dat wist ik en dat kon me niet veel schelen
Maar daar liep ie ook nog met mijn hond
En op de zelfde manier met hem te spelen
Plotseling, wat voelde ik het goed
Dat hij die taak ook over had genomen
Dat hij nu elke avond sjouwde
Met Pasja, langs perken en bomen
Met Pasja, dwars door weer en wind
Door storm en decimeters sneeuw
Door narcissen en door de pijpestelen
En dat hij reageerde op zijn schreeuw
Toen gingen ze een winkel binnen
Ik zag het, hij liep achter hen aan
Ik keek naar een vreemde etalage
'k weet niet hoe lang ik daar ben blijven staan
Mijn ogen keken naar de deur
En opeens kwamen ze naar buiten
Pasja snelde meters weg
en kwam terug, alleen maar door zijn fluiten
Pasja, wat hebben we gesjouwd
Wat heb ik je vaak uren meegenomen
Om tegen je te praten over alles wat er was
om van de zoveelste ruzie te bekomen
elke keer als wij hadden gescholden
dan zei ik kort en nijdig: 'Pasja, mee'
en je weet hoe we lulden, hoe we holden
Vaak langer dan een uur of twee
Ik ben ze nog een tijdje na gelopen
Ik voelde me zo'n lul en o zo klein
Ze gingen linksaf, rechtsaf, linksaf
In de richting van het parkeerterrein
Als Pasja nou maar een keer omkeek
Misschien, misschien zag hij me staan
ik floot, maar hij reageerde niet
En toen ben ik maar gewoon naar huis gegaan