De late zondagavond, de maandagochtend vroeg
Door de stations haast zich een leger groene jassen
Het zijn nog jonge kinderen, geen eenentwintig jaar
Ze gaan op onze idealen passen
Met een gezonde tegenzin, het moeten is verplicht
Van Spanje tot heel ver in Hongarije
In alle landen staan de legers op en top paraat
Jongens die veel liever willen vrijen
Ze oefenen zich elke dag voor iemands ideaal
Dat steeds bedreigt wordt, dat staat in hun rapport
De vaders zeggen "Ga nou maar"
De moeders zeggen "Laat nou maar"
Stil hopend dat het nooit oorlog wordt
Het zijn de jonge jongens nog geen eenentwintig jaar
Die de toekomst en de kinderen gaan maken
Ze worden getraind in het doden van elkaar
Om hun ouders idealen te bewaken
Ze leren in een tijdsbestek van anderhalf jaar
Hoe je de vijand en de uren dood
Ze tappen ernstig moppen om niet te hoeven denken
De verveling en de heimwee is zo groot
De vijand ligt te loeren zeggen de generaals
Met voor hun kop het wel bekende bord
Als legers aan het werk zijn en
onverslaanbaar sterk zijn
dan geloven zij dat het nooit oorlog wordt
Het leger lotgenoten amper eenentwintig jaar
Die in hun bange nachten oorlog dromen
Zien de de film van het doden en verliezen van elkaar
weten dat als de oorlog ooit mocht komen
Dan worden zij als eersten op elkander afgestuurd
Als waarschuwing voor bommen en raketten
Dan worden zij als eersten op elkander afgevuurd
En keren naar huis in portretten
Zij die het overleven komen gehavend terug
Zonder kameraden, ledematen
Wat zal hun eerste werk zijn?
Hun legers zullen sterk zijn
Dan valt er over vrede pas te praten