SERVET
düşünüyorum ben
alamaz seni başka eller
ölürüm ben
yine vermem benimsin sen
olamaz yar
seni benden başkası
saramaz yar
bırakma ellerimi
HAYLAZ VERSE
ellerimde ellerin bugünde gözlerimde sen
bi başkasın bu kalpte tenime değmemişti başka ten
güzeldi herşey önceden gülerdim oysa senle ben
yalan mı bunca dert neden mi böyle dert sitem
nihayetinde gözlerimde başlıyordu bak çisem
yavaş yavaş düşerdi yaşlarım küserdim herkese
üzerdi yokluğun düşündürürdü hergece
kopardı fırtınam ve sonra yağmurun sesiyle
uyandım yanımda yoktun anladım ki
yokluk içime doğdu bir masaldı sanki herşey
bi anda son bulurdu bi anda son bulurdum
durup düşünmek anladım ki faydasızdı bence çare yoktu
elimde bir resim içimde vardı kuşku
hangi birini söylesem ben hangimizdi söyle suçlu
peşindeyim yalan değil peşinde koştuğum
çok severken ayrı kalmak bilirmisin ne zordu
mahallemde güllerim senin yüzünden açmaz oldu
mutluluk sokaklarımdan artık içeri girmez olmuş
kabul et hepsini bu yokluğun bi zorluğuydu
çok direndim ağlasamda hiç bi fayda etmiyormuş
düşündüm en başından hep bi yerde takılı kaldım
hep o gün bu akıldaydı gittiğin gün ağlamıştım
içimde bende saklı sorun ne söyle artık
emeklerim boşaymış hiç bi önemi kalmamıştı
bakınca gökyüzümde tek bi yıldız ol
sonrasonda kay bu gökyüzünden en güzel bi dileğim ol
çok oldu görmedim bu özlemin yanan bi kor
ve ben umuda doğru yürüyorum görünmüyordu yol
kararlıyım kararlarım zarar verir fakat
bu yol dönülmez hale geldi artık anladım ki olmuyor
vazgeçip bırakmam hiç bi gün peşindeyim
usanmadan ve bıkmadan senin yokluğunda koşuyorum
SERVET
düşünüyorum ben
alamaz seni başka eller
ölürüm ben
yine vermem benimsin sen
olamaz yar
seni benden başkası
saramaz yar
bırakma ellerimi