Hasan Hüseyin Demirel - Kömür Тексты

Kömür olduk ey insanlar yakın bizi
Gökyüzünde duman duman soluyun bizi
Kaşlar kara gözler kara kirpik kara el kara
kitap kara defter kara tarih yazan kalem kara
Hoşçakal, hoşçakal son günışığı
Son günışığıyla gelen yaşam hoşçakal
Son yeryüzü, son insan suretleri hoşçakal
Bebekler, arkadaşlar, komşular hoşçakalın
Bize almanların itlerine biçtiği değerden
Daha az değer biçen dünya hoşçakal
Ve merhaba karanlığın mabedi,
Yeraltının sessiz ırmakları, merhaba yeraltı merhaba
Hoşçakal sevgilim, ben bir madenciyim
Yeraltında sessiz sessiz ağlayan, ağlayan bir nehirim
Kaşlar kara gözler kara kirpik kara el kara
Kitap kara defter kara tarih yazan kalem kara
Этот текст прочитали 223 раз.