Harun Adil:
Bi çocuk hayalet et karanlıkların ülkesinde
Sırtında ağır yükü çantasıyla beresiyle
Yolda trafik kavgası insanların saçmalığı
Bi dünya hayal et kimsede huzurun kalmadığı
Okulda öğretmen silsesi gelmeyen zil sesi
Daldığında hayallerine duyan tebessüm etmesi
Bir işçi çocuğusun sen bilmesende kendini
Değişmez istakbalin aslen budur işinin gerçeği
Adam etmez seni o aldığın dersler
Baksana eğitmenlerin ilim yüklü merkep
Sana verilen ödevlerin yüzeysel ve külfet sonra
Okul çağın bittiğinde dön düzene küfret
Çalındı yılların bi zerre bilmeden geçti
Çocuktun ve kutsaldın zaman seni kirletti
Yan derdine ne kadar kısıldıysa sesin
Bu varolan düzene bi çare olmalıydı kesin
Nakarat:
Güneş tepene doğar yeniden
İçin ateş dışın deriden
Çocuk arar durur bi neden
En aydınlık anda batar gemiler
Necip Mahfuz:
Bu kalem karanlık sabahlardan ilham alır
Şu yaygarayı görse gözün miden bunalır
Otobüsün camında kafan mirasın yar iii
Cehennemini kazandın sevaplarının faizi
Gördüğün tüm yüzler aynı sanki kocaman bir meydandasın
Pişmanlık bindi tepene ne faydası var eyvahların
İlkokuldan ortaya, liseden lisansa
Dünya'yı değiştircektin birazcık inansan
Omuza binan ağrılar, bu kambur hediye mi?
Korkular ve arzular hepsi aynı gemidedir
Adımlar attın yol boyunca doğrulandın, yanıldın
Definen dostlarındı, içini döküp bayıldın
Sen yanıldın, daha fazla yanıldın
Tekrar denedin yanıldın, son hamlende yanıldın
Hayal kırıklığın tanımsız, eve döndün ağladın
Utanma.. Güneş tekrar yükseldi, sabaha uyandın.
Nakarat:
Güneş tepene doğar yeniden
İçin ateş dışın deriden
Çocuk arar durur bi neden
En aydınlık anda batar gemiler