Hamza Yetik:
Mutlu başlamadık hayata ve mutlu kalan olmadı
Eğer mutlu olan varsa gözlerim kavuşmadı…
Ona,hayat kısa ilişkiler yalan oysa
Yalan bir his beslemedim hiçbir arkadaşa
Hayat sürükledi sağa sola tozpembe değil
Bazen diyorum ulan Hamza samimiyet zarar verdi
Ne zaman hayal kursam hüsrana erdi
Çünkü hayallerime giden yol hep çakıllı dikenli
Susmak zafer kaybettirir çünkü sözlerinle varsın
Kendini en büyük gördüğünde aslında en darsın
Bana komplo kuran mutlu olsun varsın
Çünkü iyilikler çoğalırsa kötülükler yadsır
İnsan iyilikle evliyse tebessümü yansır
Kötülükle ilerlerse eğer düşüncesi yansın
Masal gerçek aynı iyileri kandır
Toplumda en orta benim derken aslında en yansın
Mitsah:
Kendi kendine konuş ve anlat herşeyi
Dinle kendini içinde kalmasın yüzün asılmasın
Sakın bu yolda etme pes geriye bakma durma koş
Yüzünde varsa bir tebessüm bil ki sen bi dahisin
Verdiğin savaş boşa artık affet kendini
Aynalarla ateşkes kaldır kafanı bak da gör
Gökyüzünde doğan güneş senin için de doğar
Hayat bazen bir kalemdir ansızın bi nokta koyar
Bak bu yolda dikkat et ayak kayar düşersin
Kaderin ince çizgisinde gün gelir devran döner
Kaybolup gidersin herşeyinle
Var olduğunu sandığında aslında bi hiçsin
Doğru yanlış ikileminde gerçek olmayan bi dünya
Mutluluk denen bu kavram hangimizde sahiden var
Onca insan tanıdın sadık kalan var mı söyle?
Bence bunu hayal etmek gerçeğin çok ötesinde