Verse:
Bugün sanki daha soluk gözlerimin rengi
Gözaltlarım terkedilmiş mor bir evin dengi
Onlar savaşmadı ilk yokuşta direnmeyip pes etti
Düzlükte de yokuşta da kazandım hep cengi
Sanmayın hayat böyle hep çalgı çengi
Söyle kaç maktul hayallerini bi' folyoda deldi?
Ben, huzurun peşindeyim tam 23 senedir
Fakat kapımı çalan herkes dertleriyle geldi
Sorun bende mi? Ben deliyim, saf değilim amma
Karakterim izin vermiyor ki iki yüzlü tavra
Hani 'neysem oyum” demiştim ya aynen öyle anla
Para pul menfaatle yol almadım asla
Birçok insan tanıdım maskeleri kuruşumdan fazla
En iyi tiyatrocular bok yemiş yanında
Umut ölü, umut kayıp, umut kalmadı yarında
Beni gören der zaten Hamza biraz hasta
Hoşgeldin sözlerime burası senin yerin
Eğer bir kalbi varsa o artık benim dedim
Ellerime batardı kalp kırıklarımı temizledim
Seni topraklar aldığında ben çaresizce izledim
Seni nerde bulduysam hergün orda belirdim
Varlığına inanmadan yokluğuna delirdim
Bıraktığın herşeyimle burdayım bak evvela
Bu şarkıyı sevemedim yar çünkü sonu elveda
Ben boş bıraktığın satırlar gibiyim
Ama yazıp yazıp sildiğini hatırlar gibiyim
Alışkınım ya böyle derde gelsin gitsin demeye
Ben yazarken titriyorum dayanır mısın dinlemeye?
Hep mutluluk dilerdim ben hep yüzüme küfürdüm
Ben yüreğim susuz dedim hayat yüzüme tükürdü
Bilirsin ya hikayemi artık umut bağlamak yok
Bana bir söz ver hadi bu şarkıda ağlamak yok
Hayallerimi geçen zaman ellerimden aldı
Kimsesizce boş bi' bankta yapayalnız kaldım
Yanımda kimse yoktu bir kalemim vardı
Maske takan insanları sürgünlere saldım
Kalemim var çok şükür ki fazlasına gerek yok
Ondan bana zarar gelmez dokuz yıldır benimle
Odama hapsoldum dans ediyo dumanlar
Duvarlar geliyo sanki hep üstüme üstüme
Yarim! Cennete mektupları aldın mı?
Kusura bakma gelemiyorum bu sıralar kabrine
Seni toprağa verdiğim gün ben de öldüm sanki
Beş yıl oldu unutmadım kilitlisin kalbimde
Seni benden ayrı tutmak, ne garip bi kavram
Beş senedir duraklamadı bitmedi hiç kavgam
Midemde yaralar var, gocunmadım asla
Tek şifa kaynağım, halâ bekliyor bu hastan
Nakarat:
Sen bana yangın ol efendim, ben sana rüzgar
Tutuşsun gün, yansın geceler, zamanımız dar
Sen bana geç kaldın, ben sana erken
Soyunsun gün, sarsın geceler, vaktimiz varken