Üşenmedim gözden geçirdim hayatı ince detaylarıyla
Olabildiğince objektif,
Doğrular birkaç eksikmiş hatalardan fark ettim
Tipik ürkek insani bir tepkiymiş bendeki çekinip terk ettim
Ve yaşım artık 28, bunu ben istemedim
Bana verilen her yeni role inat hiç büyüyemedim
Bu kadar mutluyken kendimle başkası olmayı deneyemedim
Kaybedilenleri fark edemedim ve gösterilen yoldan yürüyemedim
Değişemedim; ani değişim denilen tersine gelişim, son söz verişin
Bana verilen sözleri tutmalarını beklemek enayilik kadar iyimserlikmiş
Hayat, basit fakat kesin öğretilerin uygulatıldığı ve bilincin sorgulatıldığı yoldan ibaretmiş
Artık sustum ruhen az çok durgun
Bazen isteyerek kırdım kasten
İstemeden yapmış bak sen
Bütün hatalara rağmen ilk kez bu kadar olgunum
Zaman geçti ben dayandım ama biraz da yorgunum
Nakarat (Gülşah):
İşte ben ki o zaman geçmişi anar
Eski benlerden kalanları toplar
Bir buz tabakası üstünde yürüdüm
Güneşli de olsa kalmadı başka çözüm
Pes etmedim aynı yerde aynı rolle buradayım bak
Kısa bir süre devre dışıyım beyinde tadilat
Geçici olarak kapalı bünye bir iki saat
Sen bilirsin ister bekle ister git ya da not bırak
Kalıcı delilik korkutur en yaygın korkudur
Sen yüksekten korkadur içgüdüsel sorgu bu
62'den tavşan yapamayan ressamın tablosu
Tablo ressamı ne kadar yansıtırsa o kadar doğrusun
Daha dün ailem anlamaz kuşak çatışması var derken
Bugün en az onlar kadar algısızım, otuza yelken
Üniversite diplomamın artık yerini unuttum desem
Geçmiş geçmiştir ve gelecek sesle çizdiğim desen
Fark yok, günler geçti
Renk yok, dünler bitti
Ses yok, her şey aynı
Tad yok, yaşlandık mı?
Bütün klişe senaryolarda iyiler kazanır ya
Çok kaybedesim var sonuçta aynı dünya
Nakarat (Gülşah):
İşte ben ki o zaman geçmişi anar
Eski benlerden kalanları toplar
Bir buz tabakası üstünde yürüdüm
Güneşli de olsa kalmadı başka çözüm