Olur mu
Ecelsiz üç canı almak
Olur mu
Gülleri dalından kırmak
Utansın karanlık
Utansın toprak
Ağlasın gökyüzü
Kızarsın şafak
Üç yürek
Üç fidan
Üç güzel insan
Devrimin üç gülü
Dillere destan
Deniz'im oy
Yusuf'um oy
Yoldaşım oy
Hüseyin'im oy
Zamanın gündüze çaldığı bir şafak
İlkbaharı sonbahara çevirdi 6 mayıs
Dünyanın dönüşüyle ölüme aktı zaman
Güneş süsü verilmiş cellat
Bembeyaz karanlığa alıp götürdü canları
Ve üç deniz üç yusuf üç hüseyin
Üç yürek üç can üç sonsuz
Yürüdüler darağacına korkusuz
Adımları hapsedilse de yargısız
Asılır mı bu üç yürek
Deniz'lerin
Yusuf'ların
Hüseyin'lerin türküsüdür bu
Dalgalar, meydanlar ve dağlar söyler bu türküyü
Baldırandır yüreğimizdeki ey yoldaş
Gölgesiz ve kefensiz gidenlerin türküsüdür bu
Ağıtsız, ağlamaksız, halaylı, türkülü uğurlarız Gidenlerimizi
Şimdi savurup bütün hüzünleri köhne bir zamana
Meydan okumak zahir aynalara*
İlkbaharda kanayan bir yaprak misali
Davrulmak özgürlüğe esen rüzgarla
Bir şarkı, bir şiir, bir ıslık ve bir rüzgar selamıyla gidenlerin
Deniz'lerin Yusuf'ların Hüseyin'lerin türküsüdür bu.