Αναστενάζει η Κοκκινιά,
το Πέραμα υποφέρει.
Δακρύζει το Αιγάλεω,
πονάει το Περιστέρι.
Μες στης Αθήνας την ψυχή
και στου Πειραία την καρδιά,
της φτώχειας το παράπονο
ριζώθηκε βαθιά.
Της Δραπετσώνας ο καημός
φτάνει στην Ιωνία.
Στη Δάφνη, στην Καισαριανή
λαχτάρες κι αγωνία.
Μες στης Αθήνας την ψυχή ...
Μπουρνάζι και Πετράλωνα,
μαζί κι η Καλλιθέα,
του μόχθου γίναν συντροφιά,
του στεναγμού παρέα.
Μες στης Αθήνας την ψυχή ...
Этот текст прочитали 367 раз.