elimden gelen tükeni bırakırsın aniden yorulursun hep düşünmekten yalnız olmayı kimse istemez bir an bile bakarsın yalnızsın bir an içinde ne kadar acı tutamamk hayatı gergin hayatlar içinde gergin yüzler içinde kaçmaya fırsat bulamazsın kalırsın dertler şehrinde
gülen insanlar görmeyi çok isterdik çok gözleriyle güneş açtıran hayat akarken görmeyi çok isterken çok dibini bulandırmadan ne kadar acı tutamamk hayatı gergin hayatlar içinde gergin yüzlerde yüzlerken uyanın ca aniden kaçmaya zaman bulamaz kalırsın dertler şehrinde