Φύγε κι εσύ όπως τόσες άλλες
γίνε βροχή στα μάτια μου στάλες.
Φύγε κι εσύ δεν θα χαθώ
στη μοναξιά της νύχτας έμαθα να ζω.
Το νυχτολούλουδο τη νύχτα δεν φοβάται
στην αγκαλιά της έχει μάθει να κοιμάται.
Το νυχτολούλουδο τη νύχτα αναπνέει
και στο φεγγάρι τα παράπονα του λέει.
Φύγε κι εσύ μη νιώθεις τύψεις
ήρθε η στιγμή να μ’ εγκαταλείψεις.
Φύγε κι εσύ δεν θα χαρώ
το πεπρωμένο μου με θέλει μοναχό.
Το νυχτολούλουδο τη νύχτα δεν φοβάται
στην αγκαλιά της έχει μάθει να κοιμάται.
Το νυχτολούλουδο τη νύχτα αναπνέει
και στο φεγγάρι τα παράπονα του λέει.