Ένα βουβό τοπίο, καμένο δάσος, είναι αυτό που ζω
έρχεσαι εσύ τη μέρα με τόσο θράσος, μου παίρνεις το νερό
Θα τρέξω μακριά, θα ανοίξω τα φτερά
Θέλω να μπορέσω να φύγω να πετάξω
τις παλιές συνήθειες μαζί σου εγώ να αλλάξω
Η θάλασσα γαλάζια, ο ουρανός χαμένος, βουρκώνω αν τα δω
έρχεσαι εσύ τη νύχτα με τόσο μένος, με πνίγεις στο βυθό
Θα τρέξω μακριά, θα ανοίξω τα φτερά
Θέλω να μπορέσω να φύγω να πετάξω
τις παλιές συνήθειες μαζί σου εγώ να αλλάξω