Σπάει το ρόδι η ζωή
σκορπίζονται τα ρόδια
καθώς ξυπνάω το πρωί
μες στα γυμνά σου πόδια.
Ανάβει η ανατολή
λαμποκοπά η αλήθεια
που με ραμφίζουν σαν πουλί
τα δυο γυμνά σου στήθια.
Και χάνομαι μες στον καιρό
ρίζα βαθιά στο χώμα
όταν με σέρνει στο χορό
το ατέλειωτό σου σώμα.
Этот текст прочитали 298 раз.