Γιώργος Μεράντζας - Τα κελιά ανασαίνουν Тексты

Τα κελιά ανασαίνουν,
τα κελιά που βρίσκονται ψηλά,
τα κελιά που βρίσκονται χαμηλά.

Η βροχή μας ενώνει,
ο ήλιος ντράπηκε να φανεί, Νίκο,
Γιώργο, κρατιέμαι από ένα λουλούδι.