Δεν θέλω πλέον γιατρικά
γιατρούς να με κοιτούνε,
μ’ αυτά δεν γίνομαι καλά
ούτε και μ’ ωφελούνε.
Κρυφό τον έχω τον καημό
μες’ στην καρδιά και λιώνω,
για σένα τον απόχτησα
και σου τον φανερώνω.
Να με παιδεύεις ήθελες
και να με φαρμακώνεις
και τώρα λες πως με πονάς
κι αν κλαις πια δεν με σώνεις.
Θα κλείσουνε τα μάτια μου
και η ζωή θα σβήσει
κι εσέναν’ άλλος ήσυχη
ποτέ να μη σ’ αφήσει.