Παρχάρ’ αέρα’ φύσεσεν
τα τσάμιας ι σ’ ελύαν
τσιγκαλιδιάρκα μάλλοπα
ση γούλα μ’ ετυλίαν.
Θα τσαντζαρεύω `σ ταλίβια
θα κάθουμαι σην άκραν
όθεν ελέπς χοντρόν βρεσίν
θα είν’ τ’ εμά τα δάκρυα.
Κόρη `πέ α’ τη μάνα σου
το φυλλαχτός ας βάλτσε
σην απαντή σ’ π’ ευρίεται
καμμίαν κι ανασπάλλτσε.
Этот текст прочитали 314 раз.