Μεσα σ’ ένα βιβλίο ξεχασμένο,
επάνω , σ’ ένα ράφι σκονισμένο,
την βρήκα χθες, νωρίς το βράδυ,
λιγάκι πριν να πέσει το σκοτάδι.
Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω,
πόσο η καρδιά ποθεί να επιστρέψω,
πίσω σε χρόνια δίσεκτα, μα ωραία,
που η θέα της μ’ οδήγησε μοιραία.
Μια τόση δα, μικρή φωτογραφία,
ένα χαρτί παλιό, χωρίς αξία ....
Στο παρελθόν μας μ’ έβγαλε σεργιάνι,
Και στάθηκε ικανή να με τρελάνει.
Μια εικόνα σου παλιά ξεθωριασμένη,
που μου χαμογελά και μ’ αρρωσταίνει.
Χιλιάδες σκέψεις είναι φορτωμένη ,
θύμισες, απ’ την νιότη την χαμένη.