Τι έχω πάθει κι ακόμα σ’ αγαπώ
αφού το βλέπω εσύ δε με ζεσταίνεις
θέλω να φύγω μα διστάζω να στο πω
και μες τον πόνο την αγάπη ανασταίνεις.
Είναι παράξενο, είναι μαρτύριο
να ζεις μια αγάπη που δε σ’ ένιωσε εκείνη
βλέπω το σφάλμα μου, μα τι μυστήριο
πρέπει να φύγω κι όμως κάτι δεν μ’ αφήνει.
Τι έχω πάθει και να φύγω δεν μπορώ
αφού το βλέπω το φινάλε που θα έχω.
Ξένο στο πλάι σου ποτέ δε θα χαρώ
κι ούτε στη σκέψη του χαμού σου δεν αντέχω.
Είναι παράξενο, είναι μαρτύριο
να ζεις μια αγάπη που δε σ’ ένιωσε εκείνη
βλέπω το σφάλμα μου, μα τι μυστήριο
πρέπει να φύγω κι όμως κάτι δεν μ’ αφήνει.