Δυο καρδιές ερωτευμένες
παντοτινά ευτυχισμένες.
Δώσ’ μου τα χείλη σου, δώσ’ μου,
δώσ’ μου και γίνε σύντροφος μου
θέλεις, θέλω κι αυτό μας φτάνει
δεν παίζει ρόλο το στεφάνι.
Είμαι μονάχος κι είσαι μόνη
βάρκες κι οι δυο χωρίς τιμόνι.
Δώσ’ μου τα χείλη σου, δώσ’ μου,
δώσ’ μου και γίνε σύντροφος μου
θέλεις, θέλω κι αυτό μας φτάνει
δεν παίζει ρόλο το στεφάνι.
Είναι απέραντος ο κόσμος
όσο της μοναξιάς ο πόνος.
Δώσ’ μου τα χείλη σου, δώσ’ μου,
δώσ’ μου και γίνε σύντροφος μου
θέλεις, θέλω κι αυτό μας φτάνει
δεν παίζει ρόλο το στεφάνι.