Πόρτες κλειστές
και στον ακάλυπτο οι ζωές
πρώτη μου φορά
στα δεκαεννιά
μια βραδιά...
Λόγια μισά
και μες στα μάτια σου σκιά
πρώτη μου φορά
κοίταξα ψηλά
καθαρά
Μαύρες κλωστές
δένουν στο σήμερα το χθες
παιδικές φωνές
πρόσωπα, στιγμές
φεύγουν στον καιρό
μαζί κι εσύ
μαζί κι εγώ...
Этот текст прочитали 271 раз.