Στο πρώτο βήμα τση ζωής εβρέθηκες μπροστά μου
κι έκαμε χίλια όνειρα για σένα η καρδιά μου
Μη μου ξυπνάς το παρελθον άφησ’ το να κοιμάται
γιατί πολύ πονεί η καρδιά όταν παλιά θυμάται
Στο ρίζωμα του χαρακιού κάν’ ασκιανό να κάτσω
Να θέσω ν’ αποκοιμηθώ τσ’ αγάπης να ξεχάσω
Η κακομοίρα η μάνα μου πάντα παράγγελνέ μου
Τση μαυρομάτας το στενό μην το περνάς υγιέ μου
Καράβια πάνε στο γιαλό και γλάροι στον αέρα
Μα δεν μπορώ αγάπη μου να `ρχομαι κάθα μέρα
Этот текст прочитали 324 раз.