Όντε θα σ’ αναστορηθώ στα όρη απού γυρίζω
με τσι κατσοπρινόφουντες τα μάτια μου σφουγγίζω
Όντε περνά η αγάπη μου γλυκά λαλούν τ’ αηδόνια
κι όλο χαρά τα γιασεμιά πετούν ανθούς και κλώνια
Μες τσι μπαξέδες πορπατώ τα ρόδα τ’ ανθισμένα
μ’ ακόμη δε μου πάντυξε ανθός οσά κι εσένα
Этот текст прочитали 394 раз.