Αυτοί που ακονίζουν το δόντι του σκύλου
Σημαίνοντας θάνατο
Αυτοί που λάμπουν με τη δόξα του πουλιού
Σημαίνοντας θάνατο
Αυτοί που κάθονται στο στάβλο της ικανοποίησης
Σημαίνοντας θάνατο
Αυτοί που υποφέρουν την έκσταση του ζώου
Σημαίνοντας θάνατο
Δεν υπάρχουν πια
Τους υπόταξε ένα φύσημα από ανέμη
Αλλά πίσω από τη ράχη μου
ακούω μια παγωμένη ριπή
Το κροτάλισμα των κοκάλων
και το πνιγμένο γέλιο
να απλώνεται στην ακοή
Έλα και θα σου δείξω
κάτι διαφορετικό από τον ίσκιο σου
που τρέχει το πρωί ξοπίσω σου
Κι από τον ίσκιο σου
που σηκώνεται να σ’ ανταμώσει το βράδυ