Πόσο φοβάμαι που’χεις φύγει κι είμαι μόνη
η μοναξιά μου μια ζωή θα με σκοτώνει
οι αναμνήσεις πάλι απόψε σαν μαχαίρια με τρυπάνε
έχεις φύγει και τα βράδια δε κοιμάμαι
Πώς αντέχεις να μ’αφήνεις τέτοιο πόνο να μου δίνεις
φοβάμαι μήπως δε μ’αγάπησες ποτέ
πίνω κλαίω κι είμαι λιώμα ξένη στο δικό μου σώμα
σ’έχω ανάγκη δεύτερέ μου εαυτέ
Πόσο λυπάμαι που τα πάντα έχουν τελειώσει
πες μου πού πήγε η αγάπη σου η τόση
ο χωρισμός μας μια πληγή που ποτέ της δε θα κλείσει
γύρνα σε μένα πριν το τέλος μου αρχίσει
Πώς αντέχεις να μ’αφήνεις τέτοιο πόνο να μου δίνεις
φοβάμαι μήπως δε μ’αγάπησες ποτέ
πίνω κλαίω κι είμαι λιώμα ξένη στο δικό μου σώμα
σ’έχω ανάγκη δεύτερέ μου εαυτέ