Dat stomme lied, dat niet uit je hoofd gaat
Dat stomme lied, dat je niet met rust laat
Je gaat ermee naar bed, je staat er weer mee op
Vierentwintig uur per dag dreunt het door je kop
refrain:
Dat stomme lied, 't maakt me soms zo kwaad, man
Dat stomme lied, je wordt er psychopaat van
Je fluit of zingt of neuriet mee, of je wilt of niet
Je denkt: Krijg de pokken
Er is niet tegen te knokken
Je wordt mesjokke van dat stomme lied
Ik reisde alle platenwinkels af, in heel het land
En kocht daar al die platen op en stak ze in de brand
Mijn vreugde was van korte duur want de platenmaatschappij
Perste, wegens groot succes, er weer tienduizend bij
refrain
Ik ging naar een chirurg toe en die sneed op mijn verzoek
Mijn muzikaal geheugen uit en smeet dat in een hoek
Ik had al afgerekend, was de deur al bijna uit
Toen klonk er uit die hoek vandaan een welbekend geluid
Ik dacht: Ik ga het land uit, want dat lied, dat maakt me knots
En ging naar het Zuidpoolgebied, lekker op 'n schots
Eerst was het heerlijk rustig maar na drie kwartier of zo
Kwam een pinguin langs met een transistorradio