Γενιά Του Χάους - Παροξυσμός Тексты

Ο σώφρων όχλος φτύνει στην ψυχή μου,
ηθική και κτηνωδία, γυάλινες λίμνες.
Ο νόμος χλευάζει την ανθρωπιά μου,
δίψα για αίμα, γυάλινες ελπίδες.

Στάχτες τα χαμόγελα σου
κι αναπηρικά καροτσάκια
για τα παιδιά των δρόμων
που δε μεγάλωσαν ποτέ.

Σ’ άκουσα ένα βράδυ να ουρλιάζεις
στ’ όνομα της ειρήνης.
Πρόσεξα πως όταν είδες
τα γκρίζα δίπλα σου τσιμέντα,
τα όνειρα στους τοίχους αφισοκολλημένα,
τους μπάτσους που δε σέβονταν την νύχτα
σάστισες τότε ξαφνικά,
αναρωτήθηκες "γιατί;"
κι η κραυγή σου έγινε πολεμική ιαχή

Όταν ο clοwn του τσίρκου
αυτοκτόνησε πάνω στη σκηνή
όλοι το νόμισαν μέρος του show
και γέλασαν ακόμα πιο πολύ.

Όταν ο clοwn του τσίρκου
αυτοκτόνησε πάνω στη σκηνή
όλοι το νόμισαν μέρος του show
και γέλασαν ακόμα πιο πολύ.
Этот текст прочитали 248 раз.