Ich zat de auto aan de kantj, wie ich det leedje heurde
Ich kreeg 't werm, ich kreeg 't kaad
En ich wis precies woróm det det gebeurde
De pleister waerde weggeratst
Det kurske waerde weggekratst
De moer waerde weggesjaote
En op de vluchtsjtrook veulde ich mich weer verlaote
Want miense kinne redenere
Redenere pien eweg
Miense kinne fantasere
Zegke die pien is neet ech
En miense kinne baeje toet ein of angere god
En toet sjlot kinne miense onnog altied lege as 't mót
Maar 'n good leedje luug nooit
'n Good leedje luug nooit
De letste keer det ich dich zoog waar ich heugstes get ónhenjig
Veur höbbe nog zo sjoon gekald, Ich vónj ós allebei versjrikkelik versjtenjig
Maar det leedje sjloog mien harnas oet
Ich mós janke wie eine kleine poet
Laeve allein op dien versjtandj is net wie boewe op driefzand
Want miense kinne redenere
Redenere pien eweg
Miense kinne fantasere
Zegke die pien is neet ech
En miense kinne baeje toet ein of angere god
En toet sjlot kinne miense onnog altied lege as 't mót
Maar 'n good leedje luug nooit
'n Good leedje luug nooit
Det leedje waar van dich en mich
Maar de daag daonao zags doe mich rech in mien gezich:
Ich höb geprobeerd te redenere
Maar det baat neet ech
Ich wól onnog waal waal fantasercn
Maar dao kreeg ich 't neet van weg
Ich bin neet meer good in baeje toet ein of angere god
En toet sjlat kin ich maar efkes lege as 't mót want
'n good leedje luug nooit
'n good leedje luug nooit
Det bringt dich weer truuk nao aaf
'n good leedje luug nooit