Δεν το ζηλεύω το πουλί που φεύγει και μ’ αφήνει,
ξεπείνασε στα χέρια μου και μέσα του με κλείνει,
ξέρει πως έχω υπομονή και θα το περιμένω
κι αν δίπλα μου βαρέθηκε, δε με νομίζει ξένο.
Τρελή μου αγάπη πήρες τους δρόμους,
χάθηκες και άργησες,
όνομα είχα, ήμουν ο κόσμος,
τι με ξαναβάφτισες.
Γύρω μου στήνουνε χορό γέννες με τους θανάτους,
πουλιά τον σιγοντάρουνε με το φτερούγισμά τους,
κι ένα πουλί απ’ τον ύπνο μου έρχεται, με ξυπνάει,
κουρνιάζει στις παλάμες μου και μου ζητάει να φάει.
Τρελή μου αγάπη πήρες τους δρόμους,
χάθηκες και άργησες,
όνομα είχα, ήμουν ο κόσμος,
τι με ξαναβάφτισες.